Diren Kuş!

         "Biz basbayağı kaya gibi şeyleriz, hayat ayaklarımıza vurup vurup geri çekiliyor. Peki biz yine de niçin sevilmediğinde ölen kuşlar gibiyiz? Bir de bu meseleyi halledebilsek, bu dünyaya ne biçim omuz atar geçeriz!"

                                                                      Ece Temelkuran / 9 Mart 2013 _ Milliyet / Kıyıdan

   

   

   Hayata karşı -nasıl göründüğünden başka- kaygıları olan kadınlar var. Erkeklerin çok sevdiği ama anlamaya çalışmadığı kadınlar. Belki de biraz korktuğu, değiştirmeye çalıştığı. Keskin bulduğu köşeleri -törpülemek olmaz- eğelemeye çalıştığı. Törpülemek narin, naif bir söylem; eğeleme hatta rendeleme /raspalama daha uygun bu hoyrat yaklaşıma!

   Oysa o keskin köşelerin nasıl oluştuğunu bilseler... Hayatın ayaklarımıza vurup vurup geri çekilerek oluşturduğu o kayalıklar, ne göz alıcı, ne muhteşem bir resif, bir bilseler.. Olur öyle bazen, dalgasız deniz vaatlerinde bulunanlara doğru eser rüzgar.. Fırtınada ya da fırtına sonrasında sakin bir limana meyleder gibi.. Hayatın herkesle aynı olması ihtimali olur.. Olur bazen ama olmaz sonra... Ayaklarını kan-revan kesen, senin kendi mercan kayalıklarındır; farkına var, öğren bunu! Onlar ki ne muhteşem, ne renkli, ne kanatandır ama sonuçta bir iskelet yığınıdır!

   Sonra gözlerime sıkıntıyla baktı; "Seni ailemle tanıştıramam." dedi. "Neden?" dedim şaşkınlıkla. "Sen, onların kriterlerine uygun bir kız değilsin." dedi. "Nasıl bir kızım ki?" dedim. "Sen gördüğüm /tanıdığım en dürüst, en düzgün kızsın." dedi. Bu açıklamayla içim rahatladı; pırlantaydım ama bir köşem az parlıyordu. "Neyim uymuyor?" diye sormadım. Ne sorayım, neremi değiştireyim? Zaten on numara, beş yıldızdım!

   Meşhurdur benim kestirip atmalı sezon finallerim; onlardan biriyle noktaladık sahneyi. Bir sonraki sezon, beklentilerin üzerindeydi sanırım ama final aynı olacaktı ki süreklilik sağlansındı.

   Olur öyle bazen, 'yıkılmadım ama ayakta da durasım yok' durumu olur. Ama yine de yürünür ve bir yerlere varılır. Yeter ki yanınızda, vardığınız yere çiçekler ekmeniz gerektiğini hatırlatacak kadınlar olsun. Açıklama istemeyen, açıklama yapmak yerine, izlediği dizinin önceki bölümlerinin tafsilatlı özetini vererek, sizi de elinizi kolunuzu ekrana sallayarak, dizideki esas oğlana sektirir hale getiren kadınlar. Dokundukları her yeri çiçeklendiren, bastıkları her yeri çayır-çimen yapan kadınlar. Anneler, kız kardeşler, can kardeşler, arkadaşlar; hayatta nasıl göründüğünden başka da dertleri olan kadınlar.

   Sevilmediğinde ölmesin kuşlar; açlıktan, soğuktan zaten ölmez onlar; bir yolunu bulur, tutunurlar hayata! Yanlarında muhakkak vardır, bakışından /sesinden 'tut beni' dediğini anlayan, başka kayalık sahibeleri. Omzundaki saç telini yavaşça, konuşma arasında alacak, odandaki tozu siliverecek şefkatli ellerin sahibeleri... Sahibe ama sahip olma derdinde olmayan kadınlar!

10/01/2017